26-11-2015

Gedicht

Ik staar naar boven en zie de vogels in de lucht
en sla wederom een diepe zucht

Ik moest afscheid van je nemen en jou loslaten
mensen zonder pijn en verdriet, ik kan ze soms wel haten

Pijn in mijn lichaam door al het verdriet
omdat jij en anderen mij verliet

Ik wil er het beste van maken en niet langer treuren
vraag me wel eens af wanneer dat gaat gebeuren

Het spookt door mijn hoofd maar daar zit de oplossing
Ophouden met piekeren, ontspannen, mindfullness
Nog steeds niet altijd mijn ding

Voor jou doe ik mijn best en kijk nogmaals naar boven
en hoop dat mijn gevoelens van het verdriet op een dag wat uit gaat doven

Ook nu ben je hier en zorg jij dat mijn pc kuren heeft
en voel steeds meer dat jij om mij heen leeft

Elke dag een klein stapje verder, voor mijzelf en mijn vriendin
Dan heeft mijn leven straks nog veel meer zin

Ik mis je elke dag, doei voor nu en hoi voor later
Na veel wijntjes ben jij soms mijn kater

Heel veel liefs en een dikke kus
Voor mij was jij toch een soort van grote zus

X Leentje  

































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































24-11-2015

angst

Elke dag gebeurt er wel iets....vandaag is er een Russisch gevechtstoestel neergeschoten door Turkije...tot wat zal dit leiden? Zal er een oorlog uitbreken?

Vandaag las ik het bericht op Facebook dat een man, slachtoffer in Parijs, op zijn vrouw was gaan liggen om haar te beschermen. Zij heeft het overleefd maar hij moest het met zijn leven bekopen. Een paar dagen later werd er bij haar nog 200 rozen bezorgd....door hem.....

Een man die vertelt dat hij zijn grote en enige ware liefde heeft verloren door de aanslag in Parijs. Maar, vertelde hij, de terroristen krijgen niks van mij, zelfs niet eens mijn angst. 

In hoeverre beïnvloedt dit jouw leven? Ik probeer niet te leven in angst al zal ik mensenmassa's toch eerder gaan vermijden. Hierdoor wordt angst toch een leidraad, wellicht niet helemaal bewust maar het gebeurt.

Zo heeft de ontsnapte terrorist gezegd dat hij zijn werk in Brussel zal afmaken, wat is hij van plan? Waarom doen mensen zoiets? Wat heeft het voor zin en nut? Echt helemaal niks. Willen ze angst creëren? Ze weten niet eens of iets zal slagen, ze zijn er zelf niet meer. Nutteloos.

Kunnen wij als wereld in vrede met elkaar leven? Neem dat maar eens als doel.........aan een mensenleven een einde maken is alleen voor watjes, de echte helden hebben als doel de mens gelukkig te maken en te behouden. Een mooi streven, een leven lang!