19-11-2015

Dit is het boek voor ouders met een leven

Dit is het boek voor ouders met een leven, zo heet het boek dat vanaf nu ook bij de Bruna te koop is. Het is geschreven door Barbara van Erp en Femke Sterken. Zij beschrijven op een humoristische wijze de andere kant van het ouderschap. Zij beschrijven juist de aspecten die moeders trachten te verbloemen of willen verzwijgen, wellicht ook voor zichzelf. In dit geval niet de roze wolk maar voor de verandering eens de kleur grijs.

Nu was ik laatst in de Bruna en sloeg het boek open. Tuurlijk moest ik lachen. Iemand beschreef, op de plek waar vroeger mijn ribben zaten, zitten nu mijn vetrollen. Ook stond er een test beschreven voor als je nog geen baby hebt maar graag zou willen ervaren hoe dit nu is. Ze beschreven het als volgt, je zet de radio aan op het meest zenuwachtige muziekje wat je je kan voorstellen en mega hard, vervolgens ga je douchen en naar het toilet.....kijken of je nog steeds zo ontspannen op de pot zit.

Naast dit boek hebben zij ook een blog. Waar ik wel moeite mee heb is dat 1 van beide dames schreef dat zij echt geen enkele vrouw kent die tijdens de zwangerschap niet even een wijntje heeft gedronken. De vrouw die dit ontkent zou liegen. Nou als ik 1 ding zeker weet, is dat ik nog geen druppel alcohol heb gedronken tijdens mijn zwangerschap en dit is geen leugen. Ik zou het mezelf namelijk nooit kunnen vergeven als er iets met mijn kind aan de hand zou zijn. Dan zou ik mezelf altijd afvragen of dit mijn schuld is geweest. Hebben jullie alcohol gedronken tijdens de zwangerschap?

Al met al, een prima grappig boek maar op een schokkende manier geschreven, het moet natuurlijk wel verkopen.

X Leentje

"Dit is het boek voor ouders met een leven - Nijgh & Van Ditmar, 22,50 euro. De blogs van Barbara van Erp en Femke Sterken zijn te lezen op Me-to-We. "

18-11-2015

Lijstjes

Zijn jullie goed in mediteren? Het lukt mij niet zo goed moet ik zeggen, altijd in mijn hoofd bezig met van alles en nog wat. Moeilijk om los te laten en aan niks te denken.

Zo ben ik verslaafd aan lijstjes. To do lijstjes, elke week weer opnieuw. Waarom kan ik niet gewoon een was doen als de mand vol zit of gewoon ontploft? Of we halen maar een andere dag boodschappen als we echt niks meer te eten hebben. Een lijstje maken voor een week later....hellooooo daar moet ik dus iets aan doen maar de vraag is hoe? Ik hoor heel graag als iemand hier een kei in is, hoe jij dit dan toepast.

Mindfullness.....wel eens geprobeerd, het zijn in het hier en nu...ik hoor de wind en een vogel fluiten....dag later ben ik dit alweer kwijt. Mijn hoofd overstroomt en mijn lichaam ontploft....ergens moet en zal ik die rust zien te vinden maar waar? En levert iets moeten uiteindelijk iets op, ik denk het niet. Het streven ernaar is beter.

Ik ga binnenkort maar eens met iemand praten, er zit een hoop verdriet vast in mijn lichaam. Zo heb ik in augustus 2014 mijn beste vriendin van 37 jaar verloren. Zij had uitgezaaide borstkanker naar de botten. Zij was, doordat haar lever ermee stopte, door de chemo alsnog heel onverwacht overleden. Hoe rouw je dan? Tuurlijk had ik op het moment veel verdriet, daarna pak je de draad weer op maar waar zit dan het intense verdriet? Een keer een traantje laten lopen lukt nog wel maar intens huilen....nee het zit vast. Helaas kan ik geen lijstje maken wanneer ik mijn tranen kan laten lopen of wensen dat iemand terug komt, wensen kan ik wel maar ik krijg haar er niet in levende lijve mee terug.......

X Leentje

17-11-2015

Hersenen

Hersenen......een geweldig brein maar een ingewikkeld iets als je klachten hebt. Het was vandaag een spannende dag voor mij. Ik had een afspraak bij de neuroloog.

Er waren verschillende onderzoeken gedaan en gelukkig kwam hier niks uit. Aan de andere kant, een ingewikkelde kwestie. Omdat ik te lang pijn heb gehad en heftige dingen heb meegemaakt in een korte tijd is mijn zenuwstelsel overprikkeld geraakt. Ik kan je zeggen, dat doet goed zeer! Zij omschreef het als volgt, je hebt een bospad en jij wandelt deze route 1x, dan kan je de volgende keer makkelijk een andere route nemen. Als jij 2500 keer deze route bewandeld, dan ben je zo gewend aan die route dat het heel lastig wordt om een andere route te nemen. Zo werkt het ook met chronische pijn en hersenen, er moeten andere zenuwbanen worden gecreƫerd en hoe werkt dat het beste? De pijn te negeren en te focussen op andere dingen. Alleen dit kan ik niet alleen, binnenkort een intake met een psych en heb een ander medicijn gekregen.

Het is allemaal iets, soms zo lastig om positief te blijven maar doe mijn best. Ben nu een Engels boek aan het lezen hoe je het eigen systeem kan resetten. Zo blijf ik bezig, wordt vervolgd. Ik wens jullie een fijne avond toe. Wat ga je doen? Ik ga naar ChiQong, een chinese bewegingsvorm die is samengesteld door Chinese artsen. Ontspanning en Energie, geef mij een dubbele dosis!

X Leentje

16-11-2015

Parijs

Opeens kwamen de berichten binnen.......Parijs was het slachtoffer geworden van aanslagen. Via het nieuws hoorde ik het verhaal van een vrouw die uit eten wilde gaan in Parijs. Een ander stel was haar net voor waardoor het restaurant vol zat en zij over een half uur terug zou komen. Het half uur waarin er een aanslag werd gepleegd in datzelfde restaurant. Had zij een engeltje op haar schouder maar hoe zit het dan met de rest? Wonen wij nu in een wereld waarin je je leven niet meer zeker bent? Waarin je zomaar om niks neergeschoten kan worden?

Dat dit in andere landen aan de orde van de dag is, is zeer verschrikkelijk. Waarom horen wij dit niet altijd via het nieuws? Omdat het ver van ons vandaan gebeurd? Dit vind ik niet kloppen. Als er mensen van hun leven worden beroofd, ongeacht waar, is dit nieuwswaardig.
De mensen die de aandacht niet verdienen, zijn de mensen die de aanslagen plegen. Het gaat hen immers om de aandacht, het statement dat ze willen maken.

Laat jij jouw leven nu leiden door angst? Zelf merk ik dat ik hier zeker in veranderd ben, zeker nu ik ook een kindje heb. Ik geef momenteel de voorkeur aan autovakanties, vermijd grote massa's en openbaar vervoer ben ik geen fan van. Of het iets uithaalt, geen idee....je kan ook neergeschoten worden bij de plaatselijke supermarkt.

Hopelijk komt de wereld ooit tot rust en is er geen oorlog en geweld meer. Ik droom ervan......nu zijn mijn gedachten bij de mensen die zijn omgekomen in Parijs en bij de nabestaanden. Heel veel sterkte!

X Leentje